-
1 umieć
(umiem, umiesz); viumieć coś robić — to know how to do sth, to be able to do sth
nie umiem pływać/prowadzić samochodu — I can't swim/drive
umieć po polsku — pot to know Polish
* * *ipf.- em -esz, -ej1. (= mieć wiedzę) know; umieć po polsku pot. speak Polish; nie umiem mówić po polsku I can't speak Polish; on nie umie zliczyć do trzech he doesn't know how many beans make five; umieć coś na pamięć/na wyrywki know sth by heart/inside out.2. (= potrafić) can, be able; umieć coś zrobić know how to do sth; ona nie umie kłamać she cannot (tell a) lie; nie umiem podjąć decyzji I can't make a decision; nie umieć przegrywać be a bad l. poor loser; to trzeba umieć robić there's a knack to it; umieć liczyć be numerate; umieć czytać i pisać be literate; umieć obsługiwać komputer be computer-literate; umieć odróżnić coś od czegoś be able to tell sth from sth; umieć pływać know how to swim; umieć słuchać be a good listener.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > umieć
-
2 umieć
umieć [umjɛʨ̑] <umiem, umie>vi1) ( posiadać wiedzę) können, wissen2) ( potrafić)\umieć coś robić etw tun können\umieć pływać/prowadzić samochód schwimmen/Auto fahren können\umieć sobie radzić zurechtkommennie \umieć kłamać nicht lügen können -
3 Brocken
Brocken ['brɔkən] <-s, -> m2) (Stein\Brocken) odłamek mein paar \Brocken Polnisch [können] [umieć] parę słów po polsku
См. также в других словарях:
polski — polskiscy «właściwy Polsce i Polakom; narodowy dla Polaków» Państwo polskie. Orzeł, sztandar polski. Literatura, mowa polska. ∆ hist. Złoty polski «polska jednostka pieniężna w wiekach XV XIX równa 30 groszom» ∆ rel. Bracia polscy «grupa… … Słownik języka polskiego
ząb — 1. Bronić się, bronić kogoś, czegoś zębami i pazurami «bronić się, bronić kogoś, czegoś, walczyć o kogoś, o coś z zaciekłością, z pasją, nie licząc się z niczym»: Mojej odrębności (czyli wyższości) bronić będę zębami i pazurami. J. Błoński, Forma … Słownik frazeologiczny
Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… … Deutsch Wikipedia
pisać — ndk IX, piszę, piszesz, pisz, pisaćał, pisaćany 1. «kreślić na papierze lub innym materiale znaki graficzne (litery, cyfry itp.) ręcznie lub odbijać je za pomocą maszyny dla wyrażenia czegoś słowami» Pisać starannie, wyraźnie, kaligraficznie.… … Słownik języka polskiego
wysłowić — dk VIa, wysłowićwię, wysłowićwisz, wysłowićsłów, wysłowićwił, wysłowićwiony wysławiać ndk I, wysłowićam, wysłowićasz, wysłowićają, wysłowićaj, wysłowićał, wysłowićany «wyrazić coś słowami, wypowiedzieć coś» Nie umieć wysłowić swoich uczuć.… … Słownik języka polskiego
